Ai noooo!
Blijf op de hoogte en volg Marit
20 Oktober 2012 | Curaçao, Willemstad
Lieve allemaal,
Wauw. Wat is het toch fijn om te weten dat er zoveel mensen zijn die mijn blog lezen. Dat houd de moed er in om te blijven schrijven. Bedankt voor jullie lieve en fijne reacties zowel op mijn blog als privé. Echt allemaal bedankt. Ook als ik dat persoonlijk niet gedaan heb. Dan meen ik het wel!
Ai no (de titel) word hier heel veel gezegd. Het betekend eigenlijk gewoon: ach nee toch.
Gewoon maar even een bericht extra. Voor mij is het ook fijn om de dingen die ik mee maak met jullie te delen. En in deze paar dagen heb ik (weer) een hoop beleefd. Dat begon uiteraard donderdag al. Het verhuizen. Makkelijker dan ik had gedacht, maar even goed wel erg moeilijk. Ik merk dat ik mij meer thuis kan vinden in dit appartement dan ik had verwacht. Het is oud en wat saai. En sommige dingen zijn zo oud, dat het vies lijkt. Roest plekken en zo. En dat zijn wel dingen die het voor mij moeilijk maken om mij thuis te voelen. Maar dat viel gelukkig mee. Wel viel het tegen om mijn ingepakte koffers hier weer uit te pakken. Het voelde zo makkelijk om met die ingepakte koffers naar hato te rijden en terug te vliegen. Ze waren tenslotte toch al ingepakt! Daarbij zit het zo in mijn achterhoofd dat dit maar ‘tijdelijk’ is. Dus waarom zou je alles uitgebreid uitpakken? Net zo makkelijk het hoognodige uit te pakken, en de rest te laten zitten voor als ik straks weer weg moet. En dat heb ik dus ook gedaan. Een deel heb ik ingepakt gelaten. Ook heb ik nog niet de moed verzameld alle foto’s weer op te hangen. Maar wie weet komt dat nog. Verder heb ik die nacht echt heel rot geslapen. Alles is even anders. Geen airco, een fin die veel lawaai maakt, muggen, een hard matras en een TE dik kussen. En dan ook nog al je gedachtes van: ‘wat moet ik nou?’ Dat zorgde wel voor een slapeloze nacht. Maar inmiddels heb ik een anders kussen gekregen en hangt er een klamboe en zet ik gewoon lekker de hele nacht de fin aan en probeer ik mijn oren dicht te houden haha!
Vrijdag ochtend was ik na een slapeloze en vermoeiende vorige dag en nacht wel toe aan even iets te gaan doen. Sowieso zou ik ’s middags met Ard en Mariette mee gaan naar de baai om te zwemmen en zou ik bij hun blijven eten. Vervolgens had ik dan om half 8 een sollicitatiegesprek. Maar, nadat ik in de ochtend had geskypt met mijn ouders besloot ik lekker even weg te gaan. Tanken, naar de DA en dan een boodschap doen bij de AH, EN vooral mij zelf te verwennen door een kwarktaart te gaan bakken voor de zondag ochtend. Maar vrijdag waren ook de verkiezingen hier. Een super spannende dag voor dit eiland. En die spanning was te proeven. Overal was het onrustig, chaos op de weg (echte chaos) super druk, overal file en iedereen die je nog probeerde over te halen op hun partij te stemmen. Ook werd er enorme onrust verwacht in de avond, en dus afgeraden nog over straat te gaan. Maar goed, ik had alle tijd dus ik zat met al mijn geduld relax door de file te rijden. Ik was al een half uur onderweg, over een afstand waar ik normaal misschien 7 minuten over doe. En toen stopte mijn auto er in eens mee. Huh? Wat is dit nu? Ik probeerde de motor weer te starten maar dat ging niet. Alle paniek sloeg los. Midden op de weg. Allemaal boze en toeterende auto’s om mij heen. En NIKS deed het meer. En dus ook mijn alarmlichten niet zodat mensen zouden begrijpen dat ze langs mij heen moesten. Ik veroorzaakte er dus nog een extra file bij ook! Ik kon ook niks doen. Uitstappen was te gevaarlijk (want aan de andere kant scheurde ze allemaal voorbij) en wie moest ik bellen? Ik weet niet wat ik nou eigenlijk deed. Want ik deed niks. Ik wachtte denk ik gewoon tot iemand mij zou gaan helpen of zo. Het was als of er een zwarte vlek was en ik echt totaal niet wist wat ik moest doen. Uiteindelijk belde ik toch maar even mijn slimme papa op. En precies op dat moment kwam er iemand naar mij toe om te melden dat ik moest sturen want hij ging mij direct de berm in duwen. O oké? Toen ik eenmaal in de berm stond vroeg hij wat er was. Ik legde uit dat de motor niet startte. Hij zij dat mijn batterij leeg was. (Batterij? Heeft een auto een batterij? Hij bedoelt vast de accu). Samen met een andere man die er inmiddels ook bij kwam gingen zij mijn auto duwen en moest ik langzaam de koppeling op laten komen. Zodra hij weer reed moest ik DIRECT naar huis rijden zonder te stoppen. Ik kon dus al geen dank je wel meer zeggen, want toen ik eenmaal reed moest ik snel door. Maar de file was nog steeds niet opgehouden! Dus dat was spannend. Want elke minuut dat het langer duurde werd ik zenuwachtiger. Over een stuk wat ik normaal in 15 minuten heen en weer rijd, reed ik nu in een uur! Eenmaal thuis op aanraden van Vera de wegenwacht gebeld. Die is gelijk gekomen. En toen bleek de dynamo stuk te zijn. Ik ben maar gelijk lid geworden van de wegenwacht, en kan ze vanaf nu altijd bellen en komen ze je gratis helpen. Dat koste mij alvast 200 gulden (kleine 100 euro). Vervolgens moest er een takelwagen komen om mijn auto bij de garage te brengen. Gelukkig was dit gratis omdat ik nu lid was geworden. Maar goed, nu staat mijn auto dus bij de garage. En is het reuze spannend wat voor kosten daar uit voort gaan komen! Echt balen, want juist nu ik geen baan heb en wel huur moet betalen kan ik het geld echt niet missen. Zo lijkt het of het nooit ophoud. En er steeds weer wat bij komt…
Maar ondanks dat, kon ik dus niet meer naar Ard en Mariette en ook niet naar mijn sollicitatiegesprek! Maar gelukkig kreeg ik toen om 17.00 uur een bericht dat Marieta (andere dan waar ik het eerder over heb gehad) mij wel wilde brengen en halen. Super fijn dus. Kon ik toch nog naar mijn gesprek. Helaas is het gesprek alleen niks geworden. En heb ik dus nog steeds geen baan!
Inmiddels is het hier vrijdag avond 10 over 10. Ja ja, ik vul mijn verhalen altijd per dag een beetje aan. Maar het is nog steeds heel spannend wat de uistalg van de verkiezingen gaat worden. Op dit moment staat de MFK op de eerste plaats, en de PS op de tweede. Dat betekend: slecht nieuws!
Nou ben ik echt heel dom als het over politiek gaat, maar zo belangrijk en spannend als het hier is kan het je niet ontgaan zijn hoe het een beetje werkt. De MFK is de partij van schotte. Die is in Nederland inmiddels ook al in het nieuws geweest. Dit is een man die van alles beloofd, maar nog nooit iets waar heeft gemaakt. Ook doet hij aan omkopen. Hij heeft bonnen uitgedeeld dat als je op hem zou stemmen, je voor 100 gulden gratis boodschappen mocht doen. Ook beloofde hij dat als hij zou winnen, iedereen een ipod en blackberry zou krijgen. Rare dingen dus! En de PS is van Wiels. En Wiels wil alle blanken van het eiland af hebben. Ook niet echt een partij die moet winnen dus. Op dit moment is het dus echt nog even super spannend. Het zou voor een hoop mensen en voor het eiland zelf niet goed zijn als deze twee partijen winnen. Vandaar ook mijn titel: ai no. Ai no zouden ze dan echt gaan winnen? Ik maak mij er niet zo druk om. Maar vele andere wel! Maar voor nu ben ik moe van alles wat er gebeurt is, en ga ik lekker slapen. Morgen ochtend weet ik de uitslag, en vul ik mijn verhaal weer aan voordat ik hem zal plaatsen! Ayo, slaap lekker!
(Ayo= dag/tot ziens en word hier overal gezegd als je weg gaat. Bij vrienden, supermarkt etc.)
Bon dia! Het is alweer 10 uur ’s ochtends en ik heb heerlijk geslapen
Wel werd ik wakker met: WAT IS DE UITSLAG? En ik ben direct gaan kijken.
De MFK (van Shotte) heeft 5 zetels, Wiels heeft ook 5 zetels en daarna hebben de par en de pais 4 zetels. Dat is voor dit eiland een zeer zorgzame uitslag. Faceboek staat dan ook vol met berichten waarin Nederlanders op dit eiland zich zorgen maken. Zo schreef Ard Vreugdenhil:
trieste uitslag, democratisch maar tegelijk erg pijnlijk..... We leven in een diepverdeeld en voor de gekgehouden land.... er wordt gretig misbruik gemaakt van de argeloosheid en het vertrouwen van mensen die moeilijk verder kunnen kijken dan hun broodtrommel en portemonee groot is... Curacao is erg ziek en de verkeerde dokter is nu gebeld...
Spannend hoe het nu verder gaat dus!
Ik ga vandaag met drie andere en Ard naar de blauwe kamer. Dit is een grot onderwater. Ik heb nog even geen idee wat me te wachten staat. Maar het word vast leuk. Ik ben benieuwd.
Jullie ook allemaal een fijne dag!
Liefs Marit
Wauw. Wat is het toch fijn om te weten dat er zoveel mensen zijn die mijn blog lezen. Dat houd de moed er in om te blijven schrijven. Bedankt voor jullie lieve en fijne reacties zowel op mijn blog als privé. Echt allemaal bedankt. Ook als ik dat persoonlijk niet gedaan heb. Dan meen ik het wel!
Ai no (de titel) word hier heel veel gezegd. Het betekend eigenlijk gewoon: ach nee toch.
Gewoon maar even een bericht extra. Voor mij is het ook fijn om de dingen die ik mee maak met jullie te delen. En in deze paar dagen heb ik (weer) een hoop beleefd. Dat begon uiteraard donderdag al. Het verhuizen. Makkelijker dan ik had gedacht, maar even goed wel erg moeilijk. Ik merk dat ik mij meer thuis kan vinden in dit appartement dan ik had verwacht. Het is oud en wat saai. En sommige dingen zijn zo oud, dat het vies lijkt. Roest plekken en zo. En dat zijn wel dingen die het voor mij moeilijk maken om mij thuis te voelen. Maar dat viel gelukkig mee. Wel viel het tegen om mijn ingepakte koffers hier weer uit te pakken. Het voelde zo makkelijk om met die ingepakte koffers naar hato te rijden en terug te vliegen. Ze waren tenslotte toch al ingepakt! Daarbij zit het zo in mijn achterhoofd dat dit maar ‘tijdelijk’ is. Dus waarom zou je alles uitgebreid uitpakken? Net zo makkelijk het hoognodige uit te pakken, en de rest te laten zitten voor als ik straks weer weg moet. En dat heb ik dus ook gedaan. Een deel heb ik ingepakt gelaten. Ook heb ik nog niet de moed verzameld alle foto’s weer op te hangen. Maar wie weet komt dat nog. Verder heb ik die nacht echt heel rot geslapen. Alles is even anders. Geen airco, een fin die veel lawaai maakt, muggen, een hard matras en een TE dik kussen. En dan ook nog al je gedachtes van: ‘wat moet ik nou?’ Dat zorgde wel voor een slapeloze nacht. Maar inmiddels heb ik een anders kussen gekregen en hangt er een klamboe en zet ik gewoon lekker de hele nacht de fin aan en probeer ik mijn oren dicht te houden haha!
Vrijdag ochtend was ik na een slapeloze en vermoeiende vorige dag en nacht wel toe aan even iets te gaan doen. Sowieso zou ik ’s middags met Ard en Mariette mee gaan naar de baai om te zwemmen en zou ik bij hun blijven eten. Vervolgens had ik dan om half 8 een sollicitatiegesprek. Maar, nadat ik in de ochtend had geskypt met mijn ouders besloot ik lekker even weg te gaan. Tanken, naar de DA en dan een boodschap doen bij de AH, EN vooral mij zelf te verwennen door een kwarktaart te gaan bakken voor de zondag ochtend. Maar vrijdag waren ook de verkiezingen hier. Een super spannende dag voor dit eiland. En die spanning was te proeven. Overal was het onrustig, chaos op de weg (echte chaos) super druk, overal file en iedereen die je nog probeerde over te halen op hun partij te stemmen. Ook werd er enorme onrust verwacht in de avond, en dus afgeraden nog over straat te gaan. Maar goed, ik had alle tijd dus ik zat met al mijn geduld relax door de file te rijden. Ik was al een half uur onderweg, over een afstand waar ik normaal misschien 7 minuten over doe. En toen stopte mijn auto er in eens mee. Huh? Wat is dit nu? Ik probeerde de motor weer te starten maar dat ging niet. Alle paniek sloeg los. Midden op de weg. Allemaal boze en toeterende auto’s om mij heen. En NIKS deed het meer. En dus ook mijn alarmlichten niet zodat mensen zouden begrijpen dat ze langs mij heen moesten. Ik veroorzaakte er dus nog een extra file bij ook! Ik kon ook niks doen. Uitstappen was te gevaarlijk (want aan de andere kant scheurde ze allemaal voorbij) en wie moest ik bellen? Ik weet niet wat ik nou eigenlijk deed. Want ik deed niks. Ik wachtte denk ik gewoon tot iemand mij zou gaan helpen of zo. Het was als of er een zwarte vlek was en ik echt totaal niet wist wat ik moest doen. Uiteindelijk belde ik toch maar even mijn slimme papa op. En precies op dat moment kwam er iemand naar mij toe om te melden dat ik moest sturen want hij ging mij direct de berm in duwen. O oké? Toen ik eenmaal in de berm stond vroeg hij wat er was. Ik legde uit dat de motor niet startte. Hij zij dat mijn batterij leeg was. (Batterij? Heeft een auto een batterij? Hij bedoelt vast de accu). Samen met een andere man die er inmiddels ook bij kwam gingen zij mijn auto duwen en moest ik langzaam de koppeling op laten komen. Zodra hij weer reed moest ik DIRECT naar huis rijden zonder te stoppen. Ik kon dus al geen dank je wel meer zeggen, want toen ik eenmaal reed moest ik snel door. Maar de file was nog steeds niet opgehouden! Dus dat was spannend. Want elke minuut dat het langer duurde werd ik zenuwachtiger. Over een stuk wat ik normaal in 15 minuten heen en weer rijd, reed ik nu in een uur! Eenmaal thuis op aanraden van Vera de wegenwacht gebeld. Die is gelijk gekomen. En toen bleek de dynamo stuk te zijn. Ik ben maar gelijk lid geworden van de wegenwacht, en kan ze vanaf nu altijd bellen en komen ze je gratis helpen. Dat koste mij alvast 200 gulden (kleine 100 euro). Vervolgens moest er een takelwagen komen om mijn auto bij de garage te brengen. Gelukkig was dit gratis omdat ik nu lid was geworden. Maar goed, nu staat mijn auto dus bij de garage. En is het reuze spannend wat voor kosten daar uit voort gaan komen! Echt balen, want juist nu ik geen baan heb en wel huur moet betalen kan ik het geld echt niet missen. Zo lijkt het of het nooit ophoud. En er steeds weer wat bij komt…
Maar ondanks dat, kon ik dus niet meer naar Ard en Mariette en ook niet naar mijn sollicitatiegesprek! Maar gelukkig kreeg ik toen om 17.00 uur een bericht dat Marieta (andere dan waar ik het eerder over heb gehad) mij wel wilde brengen en halen. Super fijn dus. Kon ik toch nog naar mijn gesprek. Helaas is het gesprek alleen niks geworden. En heb ik dus nog steeds geen baan!
Inmiddels is het hier vrijdag avond 10 over 10. Ja ja, ik vul mijn verhalen altijd per dag een beetje aan. Maar het is nog steeds heel spannend wat de uistalg van de verkiezingen gaat worden. Op dit moment staat de MFK op de eerste plaats, en de PS op de tweede. Dat betekend: slecht nieuws!
Nou ben ik echt heel dom als het over politiek gaat, maar zo belangrijk en spannend als het hier is kan het je niet ontgaan zijn hoe het een beetje werkt. De MFK is de partij van schotte. Die is in Nederland inmiddels ook al in het nieuws geweest. Dit is een man die van alles beloofd, maar nog nooit iets waar heeft gemaakt. Ook doet hij aan omkopen. Hij heeft bonnen uitgedeeld dat als je op hem zou stemmen, je voor 100 gulden gratis boodschappen mocht doen. Ook beloofde hij dat als hij zou winnen, iedereen een ipod en blackberry zou krijgen. Rare dingen dus! En de PS is van Wiels. En Wiels wil alle blanken van het eiland af hebben. Ook niet echt een partij die moet winnen dus. Op dit moment is het dus echt nog even super spannend. Het zou voor een hoop mensen en voor het eiland zelf niet goed zijn als deze twee partijen winnen. Vandaar ook mijn titel: ai no. Ai no zouden ze dan echt gaan winnen? Ik maak mij er niet zo druk om. Maar vele andere wel! Maar voor nu ben ik moe van alles wat er gebeurt is, en ga ik lekker slapen. Morgen ochtend weet ik de uitslag, en vul ik mijn verhaal weer aan voordat ik hem zal plaatsen! Ayo, slaap lekker!
(Ayo= dag/tot ziens en word hier overal gezegd als je weg gaat. Bij vrienden, supermarkt etc.)
Bon dia! Het is alweer 10 uur ’s ochtends en ik heb heerlijk geslapen
Wel werd ik wakker met: WAT IS DE UITSLAG? En ik ben direct gaan kijken.
De MFK (van Shotte) heeft 5 zetels, Wiels heeft ook 5 zetels en daarna hebben de par en de pais 4 zetels. Dat is voor dit eiland een zeer zorgzame uitslag. Faceboek staat dan ook vol met berichten waarin Nederlanders op dit eiland zich zorgen maken. Zo schreef Ard Vreugdenhil:
trieste uitslag, democratisch maar tegelijk erg pijnlijk..... We leven in een diepverdeeld en voor de gekgehouden land.... er wordt gretig misbruik gemaakt van de argeloosheid en het vertrouwen van mensen die moeilijk verder kunnen kijken dan hun broodtrommel en portemonee groot is... Curacao is erg ziek en de verkeerde dokter is nu gebeld...
Spannend hoe het nu verder gaat dus!
Ik ga vandaag met drie andere en Ard naar de blauwe kamer. Dit is een grot onderwater. Ik heb nog even geen idee wat me te wachten staat. Maar het word vast leuk. Ik ben benieuwd.
Jullie ook allemaal een fijne dag!
Liefs Marit
-
20 Oktober 2012 - 15:59
Anthilde:
Hoi Marit,
wat een verhalen... leuk om te lezen, maar je maakt wel veel mee wat niet zo leuk is. Ik hoop dat je de moed niet verliest. Ik bid dat je snel weer een baan vindt en een plek om je hoofd op een zacht kussen te leggen zonder zoemende muggen. Je ouders staan in de startblokken om jouw kant op te komen, dus volhouden hè!
groetjes
Anthilde -
20 Oktober 2012 - 16:03
Thuis :
Wat een toestand allemaal voor de Nederlanders die daar wonen.( Grappig om te zien dat je al aardig wat weet van de Curaçaose politiek).
Hopelijk valt de schade mee maandag van de reparatie kosten van je auto. Gelukkig wordt je vandaag gehaald voor een leuke dag met elkaar. Geniet er lekker van en we spreken elkaar snel...;)
Liefs ons. XX -
20 Oktober 2012 - 18:27
Mirjam :
Dapper dat je nu weer een verhaal schrijft ! We facebooken nog wel even .....hou vol! -
20 Oktober 2012 - 18:53
Erika:
Lieve Marit. Je schrijft het zo grappig, dat ik moest brullen van het lachen. Maar jij zal je behoorlijk beroerd gevoeld hebben. Ik hoop dat je de humor ervan inziet, als je het zelf terug leest. Je zou er een comedy van kunnen schrijven voor op tv. Het zou het zeker goed doen. Evengoed veel sterkte en ik vind, dat je het HEEL goed doet. Dapper hoor. Hou van je XXX uit Velserbroek.
-
20 Oktober 2012 - 20:30
Judith :
Vol spanning lees ik je verhaal over de toestand met je auto. Kan me voorstellen dat je even denkt help wat moet ik nu als niks het meer doet, zelfs de alarm lichten niet!!!
Je kan spannend schrijven dat mag gezegd worden. Wie weet nog eens een carrière switch ;)
Geniet van de kwarttaart of heb je die door alle toestanden niet meer gehaald??
Dikke kus -
20 Oktober 2012 - 23:56
Tante Ineke:
wat neen toestand als je auto opeens stil staat in een file. Ik snap dat je wel helemaal onder de grond wilt zakken of stiekem uit de auto wil stappen en snel weg wil rennen, Maar Marit ondanks het terechte en begrijpbare paniek gevoel komt er weer een oplossing van een kant die je niet verwacht. Hopelijk valt de schadepost mee. Laat de moed niet zakken en blijf genieten van de mooie kanten.
Wij gezellig etentje gehad met opa en oma en je ouders o.a.
Tot blogs of mails .
Dikke kus tante Ien -
21 Oktober 2012 - 01:15
Jolanda:
Gelukkig heb je kwarktaart, apekoppen en pepernoten. Ik heb daarentegen wel weer een auto die het doet. Das toch ook wel fijn. Hoop dat de schade qua kosten meevalt! Wil je mij trouwens even als de sodemieter aan je muur hangen. 1 sec werk. Levenslang plezier!
Kop op en tot snel xxxx
-
21 Oktober 2012 - 01:15
Jolanda:
Gelukkig heb je kwarktaart, apekoppen en pepernoten. Ik heb daarentegen wel weer een auto die het doet. Das toch ook wel fijn. Hoop dat de schade qua kosten meevalt! Wil je mij trouwens even als de sodemieter aan je muur hangen. 1 sec werk. Levenslang plezier!
Kop op en tot snel xxxx
-
21 Oktober 2012 - 01:17
Jolanda:
Gelukkig heb je kwarktaart, apekoppen en pepernoten. Ik heb daarentegen wel weer een auto die het doet. Das toch ook wel fijn. Hoop dat de schade qua kosten meevalt! Wil je mij trouwens even als de sodemieter aan je muur hangen. 1 sec werk. Levenslang plezier!
Kop op en tot snel xxxx
-
21 Oktober 2012 - 11:10
Roos:
En wil je mij ook even heel snel aan de muur hangen! Zo'n mooi meisje mag niet ontbreken! Xx -
21 Oktober 2012 - 14:27
Papa:
En als je dan toch bezig bent met plakken... doe mij er dan ook maar weer bij ha ha. -
21 Oktober 2012 - 15:46
Maria:
Jeetje Marit, wat een belevingen je slaat je er zo super door! En idd wat goed geschreven..zou echt een leuke filmscript zijn, Marit K's Diary. wordt een bestseller!.. en je ziet maar als je t niet meer weet ... Er komt zomaar hulp op je pad!! -
21 Oktober 2012 - 20:56
Sandra:
He meis,
Wat een verhalen weer! Balen dat je zoveel pech hebt met je auto. Kan me voorstellen dat je je niet echt prettig voelde dat je een file hebt veroorzaakt haha. Hopelijk valt het qua kosten allemaal mee en blijft hij het voorlopig nu doen.
HOe was je blauwe grot? Een hele belevenis??
Je doet het super goed, hopelijk gaat het nu ook snel lukken met een baan. Toi,toi,toi! -
21 Oktober 2012 - 21:02
Jenny:
Als ik zo je verhaal lees, is misschien een over stap naar de poitiek nog een optie???? dan weet je van te voren dat mensen zich niet aan afspraken houden(grapje!!).
Ik was niet snel genoeg voor je vorige verhaal en leuk hoor zo snel weer een verhaal. Fijn dat je het wilt delen. Wij bidden mee. Jammer dat je baan niets is geworden. Ik ben wel benieuwd naar de reden.
Ik bewonder je doorzettingsvermogen.
ga zo door... en laat ons mee genieten van het prachtige eiland en alles wat er te zien is. -
21 Oktober 2012 - 23:47
Leonie:
Hoi Marit,
Inderdaad wat een verhalen! Moedig dat je bij je werk er een punt achter hebt gezet! Als je dat kan, dan gaat de rest je ook vast lukken! Heel veel succes en er komt vast iets moois op je pad.
Groetjes, Leonie Enter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
